چقدر سخته تو چشای کسی که تموم عشقت رو ازت دزدید و

به جاش یه زخم همیشگی رو قلبت هدیه داد زل بزنی و به

جای اینکه لبریز کینه و نفرت شی حس کنی که هنوزم دوسش

داری. . .

چقدر سخته دلت بخواد سرتو باز به دیواری تکیه بدی که یه بار

زیر آوار غرورش همه ی وجودت له شده. . .

چقدر سخته تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی اما وقتی

دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی. . .

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو

خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه که هنوزم دوسش

داری. . .

چقدر سخته گل آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت

بشکنی و اونوقت آروم زیر لب بگی "گل من.باغچه ی نو مبارک"