رفتی و رفتن تو آتش نهاده بر دل           از کاروان چه ماند جز آتشی به منزل


رفتی و بر نگشتی بر این دل خرابم         مانده ز دوری تو صد داغ ها که بر دل

رفتی و سرنوشتم جز نیستی نباشد     تنها سوال این دل جز کیستی نباشد

رفتی و روی من را مهر رخت گرفته               ورد زبان تنها جز چیستی نباشد

رفتی و دوری تو سوزانده بال پرواز       یاران به او رسیدند من مانده ام در آغاز

رفتی و در فغانم از دست این زمانه             حتی در جهنم مانده بروی من باز

رفتی و پای رفتن گویی ز من گرفتند                زنجیری از ترانه دور بدن گرفتند

رفتی و جای پایت شد قاب عکس این دل   از غم تنم بپوسید دورش کفن گرفتند